Krzyk

"Rację ma każdy kto najgłośniej krzyczy"- Stwierdził mój przyjaciel.

Jest to trafne stwierdzenie. Ma moc uzdrawiającą i potrafi człowieka podbudować w słabych chwilkach .

Kim jest więc ten, który mówi najmniej? Czy jego serce ma być poniżane i skrytykowane tylko dlatego,że skrywa mnóstwo tajemnic i sekretów?To chaos stworzony przez natłok wydarzeń. Wiele czynników wpływa na rozwój takich przypadków- niezapomniane wspomnienia, rozczarowania, żal i klęska. Pozornie myśli się,że wszystko stracone. Wrażliwy i cichy człowiek nie ma prawa żyć,nie można mu być sobą...
JEST INNY,ZŁY.

Przyglądam się światu z dystansem. Dlaczego więc, będąc w tłumie ludzi wiele z nas czuje samotność? Podstawą jest obojętność ludzka na krzywdę drugiego człowieka. Przeczytałam dzisiaj post na kwejku, że można być zbyt miłym jeżeli otwiera się znajomym drzwi, zjada się ciasto mimo że nie smakuje, że wierzy się w dobroć mimo wszelkich błędów. Człowiek z natury jest dobry.Rodzi się czysty i nieskazitelny. Każda osobowość zależy od wychowania a następnie od myślenia. Nie każdy odróżnia dobroć od zła. Dla jednego dobrym czynem będzie morderstwo, dla jednego kłótnia o swoje racje,jeszcze kolejny podcina przyjacielowi skrzydła lub namawia do złego, mówiąc że czyni dobrze.
Najprościej krzyknąć. To donośny sposób na wyrażenie emocji, na pogodzenie się z losem a przede wszystkim z klęską. Jednak dźwięk jest falą, która ma swój koniec. Wraz z nią przemija termin ważności.
Gdy to odchodzi człowiek nie ma już nic.

ZBYT MIŁY

Szare Miraże-Manaam

utwór z 1980r. Tekst napisała Kora, pochodzi z longplaya Manaam.
Posłuchaj,jeżeli czujesz się szarym człowiekiem i jesteś z tego dumny!

Poniżej zdjęcia mojego autorstwa:

pozdrawiam was gorąco!
dziękuję Wouga !

Gabriela King/ ♕ Muszyńska